الف : عدم اجراى حدّ در مورد شرابخوار جاهل

از طریق روایات سنّى و شیعه نقل شده : مردى را که شراب خورده

بود، نزد ابوبکر آوردند، او تصمیم گرفت تا حد شرابخوارى (هشتاد

تازیانه(را بر او جارى سازد. شرابخوار گفت : من به حرام بودن شراب

تاکنون آگاه نبودم .ابوبکر دست نگهداشت و نمى دانست که چه کند؟

شخصى از حاضران اشاره کرد که در این باره از على (علیه السلام )

سؤ ال شود. ابوبکر شخصى را به حضور على (علیه السلام ) فرستاد

که جواب این سؤ ال را بگیرد.امیرمؤ منان على (علیه السلام ) فرمود:دو

مرد مورد اطمینان از مسلمین را دستور بده به میان مجالس مهاجر و

انصار برود و آن شرابخوار را نیز با خود ببرند و مسلمین را سوگند بدهند

که آیا شخصى آیه حرمت شرابخوار را و یا سخن پیامبر (صلّى اللّه علیه

و آله و سلّم ) در مورد حرام بودن شراب را بر این شخص خوانده اند و

خبر داده اند یا نه ؟ اگر دو مرد از مسلمین گواهى دادند که آیه تحریم

شراب را براى او خوانده اند و یا سخن پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و

سلّم ) در مورد تحریم شراب را به گوش او رسانده اند، حدّ را بر او جارى

ساز وگرنه او را توبه بده و سپس آزادش کن .ابوبکر همین کار را انجام

داد، هیچ کس از مهاجر و انصار گواهى نداد که آیه قرآن و یا سخن

پیامبر (صلّى اللّه علیه و آله و سلّم ) پیرامون حرمت شراب را براى او

خوانده باشد، ابوبکر او را توبه داد و سپس آزادش نمود و به این ترتیب

قضاوت على (علیه السلام ) را پذیرفت .

ب : سؤ ال از معناى کلمه اى در قرآن
از ابوبکر سؤ ال شد معناى این آیه چیست که خداوند در قرآن مى

فرماید:(وَفاکِهَةً وَاَبّاً( ابوبکر معناى اَبّْ را ندانست و گفت کدام آسمان بر

من سایه افکند؟ و یا کدام زمین مرا به پشت گیرد، یا چه کنم در مورد

کتاب خدا که چیزى را ندانسته بگویم ، اما فاکهة که معناى آن را مى

دانیم (یعنى میوه ) اما معناى اَبّْ را خدا داناتر است .سخن ابوبکر به

سمع على (علیه السلام ) رسید فرمود:عجبا! آیا او نمى داند که اَبّ

یعنى علوفه و چراگاه ؟! و قول خداوند که مى فرماید:(وَفاکِهَةً وَاَبّاً )

بیانگر شمردن نعمتهاى الهى بر بندگانش است ، نعمتهایى از غذا که

براى آنان و حیواناتشان آفریده است که به وسیله آن ، جان خود را زنده

نگه مى دارند و بدن خود را نیرومند مى سازند. (فاکهة یعنى: میوه ها

براى انسانها، اَبّ یعنى: علوفه و چراگاه براى حیوانات .